Wielu opiekunom osób starszych, którzy wyjeżdżają do pracy za granicę, zdarza się zetknąć z sytuacją, w której oprócz opieki nad seniorem, muszą również zaopiekować się zwierzętami domowymi podopiecznego. Może to być kot, pies czy nawet papuga lub chomik. Jednak czy opiekunka ma obowiązek zajmować się zwierzętami domowymi swoich podopiecznych? Czy to część jej obowiązków, czy raczej dodatkowa odpowiedzialność, która zależy od indywidualnych ustaleń? W tym artykule przyjrzymy się temu, kiedy zajmowanie się zwierzętami może stać się częścią pracy opiekunki, a kiedy należy jasno określić granice obowiązków.
Czy zajmować się zwierzakiem seniora?
Nie można powiedzieć, że opieka nad zwierzętami to standardowy obowiązek, z którym spotyka się opiekunka osób starszych w Niemczech. Zajmowanie się zwierzęciem seniora to kwestia, którą należy rozpatrzyć indywidualnie, biorąc pod uwagę zarówno oczekiwania seniora, jak i możliwości opiekunki. Przede wszystkim, informacje o opiece nad pupilem powinny być jasno określone w ogłoszeniu, aby uniknąć nieporozumień. Dla wielu starszych osób, zwierzęta to nie tylko towarzysze, ale wręcz członkowie rodziny, którzy mają duży wpływ na ich samopoczucie emocjonalne. W szczególności dla samotnych seniorów obecność psa lub kota może stanowić cenne wsparcie psychiczne.
Jednak przed podjęciem decyzji o podjęciu dodatkowej odpowiedzialności, opiekunka powinna upewnić się, czy ma odpowiednie umiejętności, by zająć się zwierzęciem. Często opieka nad czworonogiem wymaga dodatkowego zaangażowania, zwłaszcza jeśli zwierzę ma specjalne potrzeby zdrowotne, ponieważ zwierzątka seniorów zazwyczaj same są już w podeszłym wieku. Ważne jest, aby przed wyjazdem poznać oczekiwania seniora dotyczące opieki nad jego pupilem i ocenić, w jakim stopniu senior samodzielnie będzie w stanie dbać o zwierzę, a kiedy pomoc opiekunki będzie niezbędna. Przede wszystkim bezpieczeństwo i dobro zarówno seniora, jak i zwierzęcia, powinno być na pierwszym miejscu. Oczywiście chodzi tu głównie o zwierzęta domowe, takie jak psy, koty, papugi czy chomiki. Zdarzają się zlecenia na terenach wiejskich, ale nie oznacza to, że opiekunka ma zajmować się końmi, świniami czy owcami. Mowa o zwierzątkach domowych, a nie hodowlanych.
Jakie obowiązki związane ze zwierzakiem może wykonywać opiekunka?
Opieka nad zwierzęciem podopiecznego może stanowić cenne urozmaicenie codziennych obowiązków opiekunki, a także wprowadzać elementy radości i bliskości w relacjach z seniorem. Często opiekunki szybko tworzą więź nie tylko z osobą, którą się opiekują, ale także z jej pupilem, co sprawia, że czas spędzany razem staje się bardziej przyjemny i pełen wzajemnego wsparcia. W zakres obowiązków opiekunki wchodzi przede wszystkim zapewnienie odpowiedniej opieki nad zwierzęciem. Do najczęstszych zadań należy wyprowadzanie psa na spacery, szczególnie gdy senior z powodu ograniczeń ruchowych nie jest w stanie samodzielnie zadbać o swojego pupila. Jeśli chcesz wyjechać jako opieka nad osobami starszymi z Bydgoszczy i kategorycznie nie chcesz zajmować się zwierzątkami, warto to zgłosić.
Opiekunka musi również dbać o podstawowe potrzeby higieniczne zwierzęcia, takie jak zapewnienie odpowiedniego pożywienia, wody oraz utrzymanie czystości w jego miejscu pobytu. Regularne czyszczenie klatek dla małych zwierząt, takich jak chomiki czy papugi, także należy do jej obowiązków. Dodatkowo opiekunka powinna pamiętać o dbaniu o zdrowie zwierzęcia – regularne wizyty u weterynarza, szczepienia oraz monitorowanie stanu zdrowia pupila są niezbędne do utrzymania go w dobrej kondycji. W przypadku zwierząt, które wymagają szczególnej uwagi (np. psy starsze, chore lub z ograniczoną mobilnością), opiekunka może także spędzać aktywnie czas z pupilem, angażując go w odpowiednie do jego możliwości formy aktywności, co ma pozytywny wpływ na samopoczucie zarówno seniora, jak i jego zwierzaka.
Zakres obowiązków będzie się różnił w zależności od gatunku zwierzęcia, jego zdrowia i charakteru, ale niezależnie od sytuacji, opiekunka powinna zawsze postępować z uwagą i szacunkiem do potrzeb pupila, by zapewnić mu komfort i bezpieczeństwo. Najczęściej spotykanymi zwierzętami w domach seniorów są psy i koty, które są integralną częścią ich życia i często towarzyszą im przez wiele lat.
Czy można uniknąć opieki nad zwierzęciem seniora?
Jako agencja opiekunek osób starszych w Niemczech oczywiście nie zmuszamy pracowników do wykonywania obowiązków, na które się nie zgadzają. Uniknięcie opieki nad zwierzęciem seniora jest możliwe, ale wymaga jasnego określenia swoich preferencji i ograniczeń już na etapie poszukiwania pracy. Jeśli opiekunka ma alergię na sierść, panicznie boi się zwierząt lub po prostu nie czuje się komfortowo w ich obecności, powinna zdecydowanie poinformować o tym agencję lub rodzinę seniora przed podjęciem współpracy. Dzięki takiej szczerości można uniknąć ofert pracy w domach, gdzie zwierzęta są stałymi mieszkańcami, co pozwoli zaoszczędzić sobie stresu i niewygodnych sytuacji.
Zdarza się, że opiekunka, mimo początkowego zgody na opiekę nad zwierzęciem, nie potrafi sprostać temu zadaniu. Może to wynikać z nieoczekiwanej reakcji pupila, który na przykład nie toleruje nowej osoby w domu, staje się zazdrosny o swojego pana lub traktuje opiekunkę jak zagrożenie. W takiej sytuacji interwencja rodziny jest konieczna – najlepszym rozwiązaniem może być tymczasowe zabranie zwierzęcia z domu, aby nie stwarzać ryzyka ani dla opiekunki, ani dla seniora. Jeśli taka opcja nie wchodzi w grę, warto rozważyć zmianę miejsca pracy, ponieważ sytuacja ta może stać się zbyt stresująca zarówno dla opiekunki, jak i dla samego seniora.
W przypadku trudności z akceptacją zwierzęcia, warto zastanowić się, czy możliwe jest stopniowe oswojenie się z pupilem i przystosowanie do jego obecności w codziennym życiu. Jeśli jednak opiekunka nie widzi takiej możliwości, nie warto decydować się na pracę w takich warunkach. Zbyt duży stres w pracy może odbić się na jakości świadczonej opieki i relacji z seniorem. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji należy więc dokładnie sprawdzić specyfikę pracy i warunki, w jakich będzie się pracować, by uniknąć późniejszych trudności.